![]() Hindi naman nakapagsalita si Rogen dahil ang puso at isipan niya ay nasa kaniyang ina. Pinuntahan niya ang emergency room at doon ay natagpuan niya ang sariling kausap ang kaniyang amang matagal niyang hindi nakita. Sinabi ng nars na nasa emergency room ang kaniyang pakay at hindi pa nakakalabas ang doktor. Nang marating ang ospital ay agad niyang pinuntahan ang information desk. Habang tinatakbo ang daan patungo ay hindi napigilan ni Rogen ang pagpatak ng mga luha sa kaniyang mga mata. Ang- iyong ina! isinugod sa ospital ang iyong ina," agad namang kumaripas ng takbo si Rogen, suot-suot ang togang mayroon siya upang puntahan ang pinakamalapit na ospital sa kanilang bayan nang marinig ang tungkol sa ina. "Bakit tila hapong-hapo ka, Arwan?" aniya. Hinanap ni Rogen ang pinanggalingan ng tinig at doon ay nakita niya ang kaniyang matalik na kaibigang hingal na hingal na tumatakbo patungo sa kaniya. Kabadong-kabado na siya nang mga sandaling iyon. Lumipas pa ang dalawang oras, isa, at hanggang sa naging tatlumpung minuto na lamang ay hindi pa rin nakikita ng binata ang kaniyang ina. Hindi puwedeng hindi maganda ang iyong ina kapag akay-akay kitang nagma-martsa," Isang halik sa pisngi ang iginawad ng ina sa anak. May tatapusin lang ako rito sa ating tahanan. "Anak, mauna ka na muna roon sa unibersidad at ako ay susunod na lamang. Isang matamis na ngiti naman pinakawalan ng binata at niyakap nang mahigpit ang ina.Īng araw na magtatapos na siya sa kolehiyo.Īng araw na pinaka-pinanabikan niyang dumating sa buong buhay niya. Proud na proud ako sa iyo, anak" wika ng kaniyang ina habang inaayos ang suot niyang toga. "Anak, ilang oras na lang, aakyat ka na sa entablado. Gusto nila ng pampahid para maibsan ang hapdi. Na kailanman hindi mo masisikmura at matatanggap Hindi ako napapagod o nawawalan ng pag-asa.ĭalangin ko na sana puso mo rin ay hindi magmamanhid Kahit yumanig pa ang lupa at magunaw man ang buong mundo.Īno mang karumaldumal na karahasan ang masilayan, May ligaya at kapayapaan na hindi kaya matalos ng isip. Kasi ano man ang mangyari at kung sino man ako maging ![]() Lahat ng kahinaan at takot ay hindi na kailangan ikubli.Īng anumang alinlangan o mabigat na karamdaman. Sapagkat alam ko sa aking isip at puso na ![]() Hindi ito ang kanilang nararapat na tadhana. Nangangarap na huwag na lang magising sa umaga.Īng mga tao sa aking paligid ay nakakulong Naglalakbay nang di alam kung saan pupunta. Kung saan kinukumpara natin ng ating sarili Sa kabila pala ng kanilang mga yaman, tagumpay, talino, at Sa kanilang mga kahinaan, takot, at sakit. Na ang dami palang mga walang hiyang tao sa paligid ko Hindi porket laging nagbibigay, nag-aalay, Hindi na siya umiiiyak nang umiiyak nang paulit-ulit-ulit na parang sirang plaka. Hindi porket parang musika ang kanyang tawa, Hindi na siya humihikbi, humahagulgol kapag wala siyang kasama. Hindi porket ang lakas humalakhak kapag nandyan ka, Wala nang lungkot at lumbay na namamayani sa kanyang mga mata. Hindi porket bakas ang ligaya sa kanyang labi, Walang natagpuang hindi pangkaraniwan kay jesus. ![]() Heat stroke, stress, fatigue, high blood, food poisoning? Sinugod sa ospital para kalagayan ay masuri.Īno kaya ang nangyari kay kawawang jesus? Hinhatid siya pauwi sa taytay, rizal gabi-gabi. Lagi siyang may baon na sachet ng bear brandīise presidente ng kanilang organisasyon.īalak mag law school pero may tumanggap na Hindi siya kumakain ng tinapay ng walang asukal. Kung walang kasamang yakap na kay higpit. Oo, ang pangalan mismo ng kaibigan ko ay jesus. ![]()
0 Comments
Leave a Reply. |
AuthorWrite something about yourself. No need to be fancy, just an overview. ArchivesCategories |